your life's depending on you

Znowu nie było mnie tu milion lat... Cześć wszystkim! :)  Długo mnie tu nie było, wiem, ale to dlatego, że duuuuużo się działo przez ostatnie dwa tygodnie :) Może po kolei? Wypowiedziałam swoją umowę o mieszkanie. Tak, zdecydowaliśmy z Damianem, że szukamy własnego kąta :) Było ciężko. Mieliśmy ograniczony rejon, żeby mieć blisko do pracy... Nie było NIC ciekawego. A jak już było, to po telefonie i rozmowie, która trwała kilka sekund dowiadywaliśmy się, że nieaktualne. No dramat wręcz. Ale cóż - Warszawka :D Postanowiliśmy rozszerzyć poszukiwania. Okej, 30 min dojazdu do pracy - jakoś przeżyjemy. DALEJ NIC. DEJM! Siedzieliśmy w ogłoszeniach dzień w dzień, kilka razy dziennie sprawdzaliśmy olx i gumtree... Mieliśmy już plan zapasowy, ale tylko na kwiecień.. I pewnego pięknego dnia, mianowicie to był chyba 12-sty, niedziela, po powrocie z pracy, oglądając jakiś filmik na yt (jak zwykle...;p) coś mnie tknęło, żeby znów wejść na olx. Boom! Ogłoszenie, dodane godzinę wcześniej, kwota ja

Cześć wszystkim! :) Dzisiejszy post został zainspirowany rozmową  z koleżanką z pracy, sporo starszą ode mnie (ale absolutnie nie starą! :P). Przejdę od razu do rzeczy :) Jak już wiecie z poprzednich postów mam kogoś, a teraz już to narzeczony :) I teraz tak. Żeby było wszystko jasne - w nosie mam czyjeś opinie na temat mojego związku i tego, 'czy to nie za szybko'. Post ten to tylko kwestia moich przemyśleń. Ciekawą rzeczą wydały mi się niektóre reakcje na to, że Damian mi się oświadczył.  Bliskie mi osoby, ale w zbliżonym do mnie wieku zareagowały pozytywnie, aczkolwiek pierwsze pytanie jakie padało - 'nie za szybko?'.  Okej, rozumiem. Troska, w pewnym stopniu 'tradycja', że ileś tam się powinno ze sobą być zanim się będzie ze sobą 'oficjalnie'. Tylko... Czy nie ważniejsze jest 'jak' się z kimś jest i jak się przy nim czuje a nie to, 'ile'? Natomiast inspirację do tych przemyśleń mam dzięki rozmowie z dobrą znajomą z pracy. Przege